Beschrijving: The Emeralds: geregisseerd door Natalia Gualy. Met Josefina Espinosa. Josefina Espinosa is een scherpe, kleine oude dame die haar dagen doorbrengt met het slepen van een kogelgelagerde kar die ze "Echtgenoot" noemt. Altijd goed gekleed en kleurrijk, misleidt ze in de verte door haar verzorgde blonde haar en haar jeugdige uiterlijk. Toch verraden haar gebogen benen en haar langzame stap haar. Op 79-jarige leeftijd loopt ze door de straten van Bogotá op zoek naar 'Emeralds', recyclebare materialen die als edelstenen verborgen zijn in vuilniszakken. En ook al vindt ze het grappig en geeft ze zo’n prestigieuze naam, de waarheid is dat ze ze uiteindelijk voor slechts acht cent per kilogram inruilt. Daarom is ze bijna nooit in staat om genoeg geld te hebben om haar huur te betalen en blijft ze voortdurend in de schulden bij haar hospita. Maar dit baart haar geen zorgen; voor Josefina is het van niemand vragen meer dan genoeg om in vrede te leven. Het is al meer dan 30 jaar dat ze het grootste deel van haar dagen buiten doorbrengt, geduldig wachtend tot de regen ophoudt, terwijl ze onder "kleine grotten" of kroonlijsten zit. En ook al heeft ze geen rust gevonden na het verlaten van haar thuisland, ze blijft optimistisch en luchtig. Ze vindt het geluk zich onafhankelijk te voelen en onder de blote hemel te zijn, door damestuinen te snuffelen, de vreemdste vormen in bloemen te ontdekken of de gedachten van insecten voor te stellen. Josefina gedraagt ​​zich als geen ander midden in een van de meest vijandige universums in Bogotá. Hoe gebrekkig ze ook lijkt, ze koestert het kostbaarste van Bogotá. Hoe gebrekkig ze ook lijkt, ze koestert de kostbaarste van alle edelstenen: ze is vrij, ook al moet ze daarvoor een hoge prijs betalen. Smaragden worden tegenwoordig echter zeldzamer. Of misschien nemen jongere en sterkere leeftijdsgenoten de leiding, die dag en nacht enorme strijdwagens door de stad vervoeren. De gouden dagen, waarin Josefina vlot met haar strijdwagen en haar hond liep, zijn voorbij. De jaren worden zwaar en dat geldt ook voor haar lichaam: staar, een allergie voor de zon, een luie arm na een auto-ongeluk en die constante pijn onder haar "teenkussens" die geen enkele dokter heeft kunnen diagnosticeren. Misschien is het tijd om met pensioen te gaan en naar het verleden te leunen. Het lijkt erop dat Josefina deze keer een echte smaragd heeft gevonden, een echte kans om eindelijk haar droom waar te maken en terug te keren naar haar thuisland in de bergen, 400 kilometer van Bogotá. Hoe dan ook, alles achterlaten voelt als de grootste afgrond: terugkijken, uitleg geven en zich onderwerpen aan de mening van haar familie. Zal Josefina dierbaar haar angsten onder ogen zien en haar dagelijkse leven achter zich laten? Soms doet het lot een beroep op ons voor dingen die onmogelijk lijken.